சொந்த பந்தம்

   நம் சொந்த பந்தங்கள்  பற்றி இந்த இயந்தர யுகத்தில் நினைத்து பார்க்க கூட நேரம் இல்லாமல் ஓடிகொண்டிருக்கும் நேரத்தில்
...... சினிமாக்களில் வரும் கதா பாத்திரங்கள் போல் நிஜத்திலும் ஒரு சுவையான நிகழ்ச்சியை சமீபத்தில்   சந்தித்தேன்.கனவு போல் தோன்றிய இந்த நிஜம் சுவராசியமானது!!உண்மை...

நானும் ஊரில் இருந்து வந்த என் அக்காவும் ஷாப்பிங் சென்று விட்டு  
ஹோட்டேலில் டிபன் சாப்பிட ஆர்டர் செய்து விட்டு அமர்ந்தோம்.எதிர் சீட்டில் அமர்ந்து இருந்த நபர் எங்களை உற்று பார்த்து கொண்டே இருந்தார்...பார்வை எங்கள் மீதே இருந்தது !!..
சே எங்கே போனாலும் வந்துரும் சில ஜென்மங்கள் என்று நாங்கள் வேறு இடம் மாற்றி அமர்ந்தோம்.!!! கை  கழுவும் இடத்தில மீண்டும்  அந்த நபர் உற்று பார்த்து கொண்டே சென்றார்.பொறுமை  இழந்தோம் !

ஒரு வழியாக வெளியே வரும் பொது எங்களை துரத்தாத குறையாய் பின்னாடி மறுபடியும்  ஓடி வந்தார் ....நெற்றி கண்ணை திறந்த என் சகோதரி என்ன என்பது போல் முகத்தை திருப்பினார்.....நீங்க   ...  பரிமளா தானே ? சென்னை ? 
நான் ...................சாமியப்பன் !!!.. என்றார்.!!! ஆமாம் என்ற என் அக்கா என்னை பார்த்தார்.நான் சைகையில் எனக்கு தெரியலை என்றேன்...மீண்டும் தொடர்ந்தார் ........உங்களை எனக்கு அடையாளம் தெரிது !! ஆனா ,,,  என்று என்னை பார்த்தார்.!!!!! அத்தை நல்லா இருக்காங்களா ? என்றார் அக்காவிடம்

எனக்கு இப்ப தான் ஞாபகம் வருகிறது.. இருந்தாலும் சந்தேகத்துடன் நாகராஜன்? என்றேன்..ஆமாம் நான் சாமியப்பன் தான் (நாகராஜன்)என்றார்.
25 வருடங்களுக்கு முன்னாடி பார்த்தது.. எனக்கு கீதாவை அடையாளம் தெரியலை ...அண்ணியை தான் தெரிந்தது   கோபப்படாதீர்கள் !! என்றார்.,

சொந்த அத்தை பையனை ஹோட்டேலில் வைத்து சந்தித்தேன். 25    வருடங்களுக்கு முன் இரண்டு  குடும்பங்களுக்குள் மனஸ்தாபம் ..பேச்சு  வார்த்தை  இல்லாமல் போய .நல்லது  கெட்டதுக்கு கூட சந்திக்கவிலை!
சிறுவர் சிறுமியாக பார்த்து கொண்டது வளர்ந்தவுடன் முகபாவனை 
மாறிவிட்டது !!யாரோ என்று நினைத்து கொண்டோம்...இப்ப சந்தித்தவுடன் 
ஒரே ஆச்சரியமாக இருந்தது.அவர் அவருக்கு குடும்பம் குழந்தை என்று கால சக்கரம் உருண்டோடி விட்டது,அடுத்த தலை முறை வந்தாச்சு!! பரவா இல்லை ,இப்பொழுதாவது சந்திக்கும் வாய்ப்பு கிடைத்ததே ..என்று ஆண்டவனுக்கு நன்றி சொன்னோம் ..நாம் ஏன் இப்படி இருந்து விட்டோம்?
பெரியவர்களுக்குள் மனஸ்தாபம் என்றால் அவர்களுடன் போகட்டுமே..
சிறியவர்கள் நாம் ஏன் இப்படி விலகி இருந்து விட்டோம்..எங்கே செல்கிறது நமது கலாச்சாரம்...எவ்வளவு  தூரம் நாம் வந்து விட்டோம் என்று நினைத்தால் ..
மலைப்பாக உள்ளது ..பிரமிப்பாக உள்ளது!!! இதை  தான் விதி என்பாரோ ?